Logos Multilingual Portal

Select Language



François Duc de La Rochefoucauld (1613 - 1680) 

French classical author. His Maximes (1665, fifth enlarged edition 1678) are terse, highly polished observations on human nature, which undermine the concept of disinterested virtue and the power of the will depicted by Corneille in his plays. La Rochefoucauld substitutes a pessimistic picture of man in which subconscious self-love lies behind every action. His views reflect the changing moral climate of the later 17th century, also seen in the work of Mme de La Fayette.

bylibyśmy często zawstydzeni naszymi najlepszymi czynami, gdyby inni wiedzieli czym są umotywowane
często czynimy dobro, aby potem móc czynić zło bezkarnie
człowiek niezdolny do miłości jest bardziej nieszcześliwy od człowieka, którego nikt nie kocha
egoizm w żadnej namiętności nie dominuje tak silnie jak w miłości: jest się zawsze bardziej skłonnymi poświęcić spokój ukochanej osoby niż stracić własny
najlepszy sposób na to, by łatwo dać się oszukać, to być przekonanym, że jesteśmy sprytniejsi od innych
nie ufać przyjaciołom jest gorsze niż być przez nich oszukiwanym
obłuda jest hołdem który wada oddaje cnocie
to co czyni cudzą próżność nieznośną, to fakt iż obraża naszą
tylko wielcy ludzie mogą mieć wielkie wady
w przyjaźni jak i w miłości często nieświadomość czynni bardziej szczęśliwym niż wiedza
wszyscy mamy wystarczająco sił aby znosić niepowodzenia innych
z łatwością zapominamy nasze winy, gdy tylko my o nich wiemy
zbytni pośpiech w celu oddaniu przysługi jest wyrazem niewdzięczności
zło które czynimy nie przyciąga nam tyle nienawiści i wrogości co nasze dobre uczynki
łatwiej zaspokoić pierwsze pragnienie niż wszystkie te, które po nim nastąpią